Edukacja domowa.

 Od 29 kwietnia 2020 r., do wydania decyzji przez dyrektora szkoły w sprawie spełniania obowiązku szkolnego poza szkołą (tzw. nauczania domowego), nie jest wymagana opinia publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Dyrektor przedszkola lub szkoły, do której uczęszcza dziecko wydaje zezwolenie w tej sprawie na wniosek rodziców (przed rozpoczęciem roku szkolnego albo w trakcie roku szkolnego),

  Stanowisko MEN w sprawie nauczania domowego PODSTAWA PRAWNA

Zgodnie z art. 37 ustawy – Prawo oświatowe¹ obowiązek szkolny/nauki może być realizowany poza szkołą, w ramach tzw. edukacji domowej. Na wniosek rodziców dyrektor szkoły podstawowej, do której dziecko zostało przyjęte, może zezwolić, w drodze decyzji, na spełnianie obowiązku szkolnego/nauki poza szkołą. Zezwolenie, o którym mowa, może być wydane przed rozpoczęciem roku szkolnego albo w trakcie roku szkolnego².

Zgodnie z nowelizacją rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie szczególnych rozwiązań w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19³, na podstawie przepisu § 13 pkt 16 w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty nie stosuje się przepisu art. 37 ust. 2 pkt 2 lit. a ustawy – Prawo oświatowe tj. do wniosku o zezwolenie na realizację obowiązku szkolnego/nauki poza szkołą nie dołącza się opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej. Dotyczy to wniosków składanych przez rodziców uczniów w okresie ograniczenia funkcjonowania szkół i placówek w związku z wprowadzonym stanem epidemii w Polsce.

W aktualnym stanie prawnym nie stosuje się przepisów dotyczących dołączania do wniosku o wydanie zezwolenia na realizację, od roku szkolnego 2020/2021, obowiązku szkolnego/nauki poza szkołą opinii publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej.

 1 Art. 37 ust. 1 ustawy – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 910)

 2 Art. 37 ust. 2 ww. ustawy

 3 Dz. U. z 2020 r. poz. 492 i poz. 781

 jeżeli:

1) przedszkole, szkoła podstawowa lub szkoła ponadpodstawowa, do której dziecko zostało przyjęte, znajduje się na terenie województwa, w którym zamieszkuje dziecko;

2) do wniosku o wydanie zezwolenia dołącza się:

– oświadczenie rodziców o zapewnieniu dziecku warunków umożliwiających realizację podstawy programowej obowiązującej na danym etapie edukacyjnym,

– zobowiązanie rodziców do przystępowania w każdym roku szkolnym przez dziecko spełniające obowiązek szkolny lub obowiązek nauki do rocznych egzaminów klasyfikacyjnych.

 

Więcej...

 

Warszawa, 27 lutego 2022 r.

 

 

Jak rozmawiać z dziećmi i uczniami na tematsytuacji w Ukrainie – rekomendacje dla nauczycieli i pedagogów szkolnych

 

 

Wojna w Ukrainie wstrząsnęła Polską i całym światem. Dzieci i młodzież doświadczają ogromnego lęku, strachu o zdrowie i życie swoje oraz najbliższych (rodziców, rodzeństwa, dziadków). Od kilku ostatnich dni towarzyszą im niewyobrażalnie trudne, nieznane dotąd odczucia i emocje, z którymi bez pomocy osób dorosłych nie będą w stanie przetrwać okresu wojny, nie tracąc zdrowia fizycznego i psychicznego oraz poczucia bezpieczeństwa.

Udostępniane wszystkimi kanałami informacyjnymiinformacje o zagrożeniu docierają, zarówno do polskich dzieci i uczniów, jak ido mieszkających w naszym kraju dzieci i rodzin z Ukrainy. W polskich szkołach uczy się obecnie ponad 60 tys. ukraińskich uczniów.

Obecnie ogromnym wyzwaniem jest zapewnienie realnej, solidarnej pomocy wszystkim, którzy przybyli z Ukrainy w ostatnich dniach lubdotrą do Polski w najbliższym czasie. ONI szczególnie potrzebują wsparcia i pomocy nauczycieli, wychowawców, psychologów, pedagogów − w szkole, placówce oświatowej czy poradni psychologiczno-pedagogicznej.

W obliczu trwającej sytuacji kadra pedagogiczna polskich szkół i placówek powinna być gotowa, zarówno od strony organizacyjnej, jak i mentalnej, do podejmowania nowych zadańi obowiązków, takich jak np.zapewnienie uczniomodpowiednich warunków pracy na lekcji, podczas zajęć dodatkowych i terapeutycznych oraz wypracowanie właściwego stylu prowadzenia rozmów na temattoczącej się wojny.

W szkole niezbędna jest rozmowa o emocjach uczniów, a także rzetelna,dostosowana do wieku i możliwości percepcyjnych dziecka,informacja o aktualnej sytuacji związanej z wydarzeniami w Ukrainie.

 

1. 1.       Na co nauczyciele i wychowawcy powinni zwracać uwagę podczas rozmów z dziećmi i uczniami?

-         nie wzbudzać u uczniów niepotrzebnego lęku i niepokoju, dać dzieciom przestrzeń do mówienia o swoich uczuciach i emocjach;

-        wskazać sposoby radzenia sobie w trudnej psychologicznie sytuacji, w obliczu obciążenia, strachu;

-        bacznie obserwować dziecko/ucznia pod kątem zapewnienia pomocy psychologiczno-pedagogicznej;

-        przedstawiać obecną sytuację (informacje dotyczące sytuacji politycznej, źródeł konfliktu);

-        podkreślić konieczność korzystania tylko ze sprawdzonych źródeł informacji, bowiem nie wszystkie komunikaty pojawiające się mediach są prawdziwe (fake newsy – wskazać, jak identyfikować propagandę, jak bezpiecznie poruszać się w cyberprzestrzeni i na co zwracać szczególną uwagę);

-        omówić bądź przypomnieć zasady bezpieczeństwa, sygnały alarmowe, elementy obrony cywilnej, pierwszą pomoc;

-        informować, jakiego wsparcia im i ich rodzinom może udzielić przedszkole lub szkoła;

-        poinformować, do jakich osób, instytucji, urzędów mogą się zwrócić o pomoc uczniowie uchodźcy.

 

1. 2.      Podczas rozmów z dziećmi/uczniami z Ukrainynależy:

-        uwzględnić ich potrzebę okazywania innych emocji i uszanować decyzję o potrzebie rozmowy na temat toczącej się wojny;

-        wzmacniać ich poczucie bezpieczeństwa; nie wzbudzać u uczniów niepotrzebnego lęku i niepokoju informować dzieci/uczniów, że z całego świata na Ukrainę kierowane jest wsparcie, w tym humanitarne, którego celem jest zakończenie działań wojennych;

-        podkreślać, że Polska jest bezpiecznym krajem, przyjmuje uchodźców z terenu Ukrainy i obejmuje ich pomocą;

-        ustalić czy uczeń lub jego rodzina potrzebują pomocy;

-        nie wzbudzać u uczniów niepotrzebnego lęku i niepokoju, dać dzieciom przestrzeń do mówienia o uczuciach i emocjach;

-        wskazać sposoby radzenia sobie w trudnej psychologicznie sytuacji, w obliczu obciążenia, strachu;

-        bacznie obserwować dziecko pod kątem zapewnienia pomocy psychologiczno-pedagogicznej;

-        przedstawiać obecną sytuację (informacje dotyczące sytuacji politycznej, źródeł konfliktu);

-        podkreślić konieczność korzystania tylko ze sprawdzonych źródeł informacji, bowiem nie wszystkie komunikaty pojawiające się mediach są prawdziwe (fake newsy – wskazać, jak identyfikować propagandę, jak bezpiecznie poruszać się w cyberprzestrzeni i na co zwracać szczególną uwagę);

-        omówić bądź przypomnieć zasady bezpieczeństwa, sygnały alarmowe, elementy obrony cywilnej, pierwszą pomoc;

-        informować, jakiego wsparcia im i ich rodzinom może udzielić przedszkole lub szkoła;

-        poinformować, do jakich osób, instytucji, urzędów mogą się zwrócić o pomoc uczniowie uchodźcy.

 

1. 3.      Do polskich szkół trafią też uczniowie − uchodźcy z Ukrainy, którzy powinni zostać objęci pomocą psychologiczno-pedagogiczną. Do samorządów zostały przekazane dodatkowe środki finansowe na organizację zajęć specjalistycznych w dodatkowym wymiarze godzin i mogą zostać wydatkowane również na wsparcie tej grupy dzieci. Niezbędne jest też budowanie poczucia bezpieczeństwa oraz podejmowanie działań na rzecz aktywnego i pełnego włączenia tych uczniów w życie szkoły oraz środowiska lokalnego.

Aby rozmowy z ukraińskimi dziećmi i młodzieżądawały im poczucie bezpieczeństwa, należy:

-        pomimo bariery językowej wprowadzić skuteczny sposób i formę porozumiewania się z uczniami i ich rodzinami, aby poznać ich potrzeby i udzielić odpowiedniego wsparcia;

-        ustalić, czy uczeń lub jego rodzina potrzebują pomocy;

-        zapewnić o gotowości społeczeństwa polskiego do udzielania wszelkiej możliwej pomocy;

-        wskazać w najbliższym i dalszym otoczeniu osoby, urzędy, instytucje, które mogą świadczyć pomoc;

-        w zależności od potrzeb objąć dziecko i jego rodzinę pomocą psychologiczno-pedagogiczną;

-        zapoznać z podstawowymi zwrotami w języku polskim, różnicami w życiu codziennym w Polsce i w Ukrainie.

 

1. 4.      Dodatkowo ważne jest, aby z polskimi uczniami podczas rozmów:

-        omówić skuteczne sposoby i formy porozumiewania się z dziećmi z Ukrainy;

-        informować,jak możnapomagać swoim ukraińskim rówieśnikom;

-        zapoznać z podstawowymi zwrotami w języku rosyjskim, ukraińskim, angielskim;

-        wyrażać szacunek wobec osób innej narodowości oraz elementów kultury ukraińskiej;

-        wyszukiwać w klasach „liderów” opinii – uczniów często znających podstawy języka obcego oraz wyrażających zainteresowanie polityką międzynarodową, którzyw małych społecznościach szkolnych mogą służyć za wzór do naśladowania dla polskich uczniów.

 

 

 

Więcej...

Załącznik nr 1 do zarządzenia dyrektora nr 7 z dnia 08.05.2020 roku.

 

WEWNĘTRZNE PROCEDURY BEZPIECZEŃSTWA W ZWIĄZKU Z ZAPOBIEGANIEM I PRZECIWDZIAŁANIEM COVID-19
W PORADNI PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ W MORĄGU

 

Celem wdrożenia Wewnętrznej procedury bezpieczeństwa na terenie Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Morągu jest określenie warunków bezpiecznej pracy oraz zapobieganie, przeciwdziałanie i zwalczanie COVID-19. Do przestrzegania procedury zobowiązani są dyrektor i wszyscy pracownicy Zespołu Placówek Pedagogicznych oraz klienci w takim zakresie, w jakim jest to im dedykowane.

 

I. Podstawowe obowiązki pracodawcy

1.Organizowanie stanowisk w Poradni z zachowaniem bezpiecznej odległości pomiędzy pracownikami:

- stanowiska pracy stałej – odległość pomiędzy pracownikami - 1,5 m;

- niestacjonarne stanowiska pracy – odległość pomiędzy pracownikami - 2 m.

2. Wyposażenie pracowników w podstawowe środki ochrony osobistej;

- rękawice lub płyn dezynfekujący do rąk na bazie alkoholu o stężeniu min. 60-72 %;

- maseczka wielokrotnego użytku, o którą pracownik zadba we własnym zakresie;

 - przyłbica.

3. Umieszczenie w pobliżu wejścia do poradni oraz w toaletach w widocznych miejscach ogólnodostępnych dla pracowników i klientów dozowników środków odkażających i ich regularne napełnianie.

4. Zapewnienie regularnego oczyszczania i dezynfekcji obszarów często używanych, w tym powierzchni dotykowych:

 – biurek, stołów, krzeseł, klamek, włączników światła, poręczy, dozowników mydła i innych przedmiotów (telefonów, klawiatury, wyposażenia dydaktycznego, pomocy do badań i terapii);

- powierzchni płaskich we wszystkich użytkowanych pomieszczeniach, w tym wyposażenia;

- pomieszczeń i urządzeń sanitarnych.

5. Ograniczenie kontaktu z klientami do minimum, niezbędnego w zakresie prowadzonych badań i terapii:

- wyeliminowanie dostępu nieupoważnionych osób do pomieszczeń Poradni;

- kontakt za pomocą urządzeń teleinformatycznych, w tym telefonu lub poczty elektronicznej.

6. Wprowadzenie zmianowości w organizacji pracy, by ograniczyć ilość pracowników i klientów przebywających jednocześnie na terenie placówki; jedna para diagnostów przyjmuje jedno dziecko w tym samym dniu.

7. Ograniczenie korzystania przez pracowników z przestrzeni wspólnych w danym czasie (np. pokój nauczycielski), zachowanie bezpiecznej odległości oraz przebywanie w maseczce lub przyłbicy.

8. Umawianie badań z wyprzedzeniem tygodniowym. Podczas kontaktu telefonicznego wstępną ankietę dotyczącą stanu zdrowia dziecka i rodziny przeprowadza pracownik sekretariatu (załącznik nr 1).

9. W przypadku niektórych zadań niewymagających fizycznej obecności dzieci, młodzieży
w siedzibie placówki, praca może zostać zorganizowana z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość, zgodnie ze wskazaniami zawartymi w piśmie MEN – Departament Wychowania i Kształcenia Integracyjnego z dnia 30 kwietnia 2020 r. (DWKI-WSPE-515.66.2020.MŻ).

10. Wyznaczenie na terenie Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Morągu:

a)         strefy obsługi nr 1. Jest to miejsce po przekroczeniu drzwi wejściowych ograniczone żółtą taśmą BHP,  gdzie znajdują się na ścianie komunikaty i instrukcje dot. zasad sanitarnych oraz wskazania dla rodziców, płyn do dezynfekcji rąk. Miejsce to może również służyć do wydawania dokumentów.

b)         strefy dezynfekcji nr 2, którą stanowią  sanitariaty. Klienci są zobowiązani do umycia i zdezynfekowania rąk zgodnie z zamieszczoną instrukcją. 

c)         strefy oczekiwania nr 3, którą stanowią wyznaczone miejsca w korytarzu.

11. Prowadzenie systematycznych prac porządkowych ze szczególnym uwzględnieniem utrzymania czystości ciągów komunikacyjnych, dezynfekowania powierzchni dotykowych: poręczy, klamek, włączników światła i w pomieszczeniach do badań, terapii, zgodnie z zasadami obowiązującymi w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Morągu.

12. Umożliwienie pracy zdalnej w miejscu zamieszkania pracownikom w wieku powyżej 60 roku życia oraz niepełnosprawnym, w tym także innym pracownikom przebywającym                             w gabinetach placówki.

Zadania do realizacji zdalnej powinny wcześniej zostać zgłoszone do dyrektora.

 

II. Prawa i podstawowe obowiązki pracownika

 

1. Przed podjęciem pracy każdy pracownik zobowiązany jest::

- sprawdzić temperaturę ciała, w przypadku podwyższonej temperatury lub zauważenia innych objawów wskazujących na koronawirusa (duszność, kaszel) nie przychodzić do pracy. Bezzwłocznie poinformować telefonicznie lub pocztą elektroniczną Dyrektora oraz najbliższą stację sanitarno-epidemiologiczną;

- dezynfekować dłonie po wejściu do lokalu Poradni;

- odstąpić od witania współpracowników uściskiem, np. dłoni;

- pobrać środki ochrony zabezpieczające przed działaniem koronawirusa w chwili przystąpienia do pracy;

- przeprowadzić ankietę z rodzicem dzień przed badaniem i w dniu badania na temat stanu zdrowia i zagrożenia COVID-19 i podjąć decyzję o kontynuowaniu lub zaniechaniu badań lub terapii (Załącznik nr 1);

- poinformować rodzica przed ustalonym terminem spotkania o zasadach diagnozy oraz obowiązujących procedurach bezpieczeństwa i uzyskać zgodę na przeprowadzenie badania  w ustalonych warunkach (Załącznik nr 1).

 

2. Podczas pracy należy:

a) stosować środki ochrony zgodnie z ich przeznaczeniem:

- używać jednorazowych rękawic lub płynu do dezynfekcji rąk;

- używać masek ochronnych lub osłon twarzy w kontakcie z dzieckiem lub/i jego opiekunem;

- w miejscach ogólnodostępnych w placówce przebywać w maseczce lub przyłbicy;

b) przestrzegać wymogów w zakresie zachowania bezpiecznej pracy:

- nie dotykać okolic nosa i ust;

- myć i dezynfekować ręce;

c) na stanowisku pracy:

- zachować bezpieczną odległość podczas indywidualnego kontaktu z dzieckiem lub rodzicem. Pracownicy, których czynności zawodowe wymagają bezpośredniego kontaktu z ciałem dziecka powinni zastosować metody niewymagające tego kontaktu. W przypadku braku takiej możliwości należy pracować z zachowaniem szczególnej ostrożności, przy optymalnym zabezpieczeniu swojego ciała;

- oczyszczać i dezynfekować (po każdym badaniu lub terapii dziecka) powierzchnie stołów, krzeseł, biurka, użyte pomoce dydaktyczne (w miarę dostępności poprosić o wykonanie tych czynności pracownika obsługi);

- od zakończenia dezynfekcji zachować rekomendowany przez producenta preparatu dezynfekcyjnego czas, zanim następny klient zostanie obsłużony na tym samym stanowisku;

- przestrzegać czasu niezbędnego do wietrzenia dezynfekowanych pomieszczeń, przedmiotów, aby nie narażać na wdychanie oparów środków służących do dezynfekcji;

- wyeliminować pomoce do badań i terapii, których dezynfekcja jest utrudniona lub niemożliwa.

 

3. Po zakończonej pracy należy:

- oczyścić i zdezynfekować środki ochrony własnej (maski, przyłbice);

- udostępnić gabinet pracownikowi obsługi celem mycia i dezynfekcji.

 

III. Prawa i obowiązki rodziców lub opiekunów prawnych korzystających z usług Poradni w Morągu

 

Przed wizytą w Poradni:

1. Pracownik sekretariatu wstępnie kwalifikuje dziecko na badanie na podstawie rozmowy telefonicznej, w trakcie której:

   - wypełnia ankietę kwalifikacyjną nt. stanu zdrowia rodziny (Załącznik nr 1);

   - wyznacza termin badań;

   - informuje o procedurach obowiązujących w Poradni.

2. Niewyrażenie zgody przez Rodzica na warunki badania, terapii, konsultacji i zastosowania środków ochronnych jest jednoznaczne z odmówieniem zgody na w/w formę wsparcia.

3. Rodzic/opiekun prawny w dniu wizyty w Poradni jest zobowiązany do zbadania temperatury ciała sobie i dziecku. Jeżeli dziecko lub rodzic/opiekun prawny ma objawy infekcji (np. podwyższona temperatura – powyżej 37,5 stopni, kaszel, katar i duszności) należy odwołać wizytę drogą telefoniczną (numer 89 757 2011) lub elektroniczną (e-mail poradni: pppmorag@poczta.fm). Do placówki przychodzą osoby bez objawów chorobowych (j.w.)

4. Rodzic/opiekun zapewnia sobie i dziecku powyżej 4 roku życia indywidualną osłonę nosa, ust i rąk (maseczka, przyłbica).

5. Rodzic przynosi wytwory pracy dziecka (np. zeszyty przedmiotowe) oraz niezbędną dokumentację. Nie zabiera zbędnych przedmiotów, typu: pluszaki, inne zabawki.

6. Rodzic dziecka z objawami alergii jest zobowiązany przedstawić zaświadczenie lekarskie.

7. Dziecko powinno być po posiłku i posiadać coś do picia w związku z tym, że proces diagnostyczny trwa około 3-4 h.

8. Dziecko przyprowadza do Poradni jedna osoba dorosła najwyżej 5 min. przed rozpoczęciem zajęć.

    

   Po przybyciu do Poradni:

1. Rodzic / opiekun prawny zgłasza się do Poradni o wyznaczonej godzinie. Postępuje zgodnie z wytycznymi: po wejściu do placówki klienci myją i dezynfekują ręce.

2. Rodzic / opiekun prawny udaje się z dzieckiem do wyznaczonego gabinetu wyposażony we własną maseczkę/przyłbicę.

3. Rodzic / opiekun prawny przed rozpoczęciem badań lub terapii ma obowiązek wypełnić ankietę dotyczącą stanu zdrowia i zagrożenia COVID-19 oraz zgodę na przeprowadzenie badania lub terapii (Załącznik nr 1).

4. W przypadku podejrzenia podwyższonej temperatury u dziecka lub rodzica/opiekuna pracownik może dokonać pomiaru temperatury ciała termometrem bezdotykowym (nie może ona być wyższa niż 37,5 stopnia).

5. Rodzic/opiekun dziecka, które wymaga jego obecności, może pozostać w gabinecie podczas badania lub terapii pod warunkiem zachowania bezpiecznego dystansu oraz zastosowania osłony nosa i ust (decyzję podejmuje diagnosta/terapeuta po konsultacji z rodzicem/opiekunem prawnym).

6. Po wejściu dziecka do gabinetu wskazane jest by rodzic/opiekun opuścił lokal poradni i odebrał dziecko po zakończonym badaniu/terapii.

7. Osoby oczekujące na dziecko, przebywające w korytarzu są zobowiązane do zachowania 2 metrowego dystansu, ograniczenia do minimum poruszania się po budynku oraz stosowania środków ochrony nosa i ust.

8. Po zakończonym procesie diagnostycznym/terapii rodzic/opiekun prawny z dzieckiem bezzwłocznie opuszcza budynek Poradni.

 

1. Procedury postępowania w przypadku podejrzenia u osoby zakażenia koronawirusem.

1. W przypadku stwierdzenia wyraźnych oznak choroby jak uporczywy kaszel, złe samopoczucie, trudności w oddychaniu, temperatura ciała powyżej 37,5 stopni, klient zostaje odesłany do domu, a pracownik sekretariatu powiadamia służby o podejrzeniu zakażenia i zgłasza incydent Dyrektorowi placówki.

2. Klient jest poinstruowany o konieczności jak najszybszego telefonicznego poinformowania stacji sanitarno-epidemiologicznej.

3. Pracownik obsługi przeprowadza rutynowe sprzątanie, zgodnie z procedurami oraz dezynfekuje powierzchnie dotykowe.

4. Pracownik sekretariatu ustala listę pracowników oraz klientów obecnych w tym samym czasie w części/częściach placówki, w których przebywał klient i przekazuje zalecenie stosowania wytycznych Głównego Inspektora Sanitarnego odnoszących się do osób, które miały kontakt z zakażonym.

5. Dyrektor lub osoba wyznaczona wstrzymuje przyjmowanie klientów, powiadamia Powiatową Stację Sanitarno-Epidemiologiczną w Ostródzie i przekazuje pozostałym pracownikom otrzymane instrukcje i polecenia. 

1. UWAGI KOŃCOWE 

Pracownik, który nie ma objawów infekcji układu oddechowego, ale miał bliski kontakt z osobą, u której potwierdzono zakażenie COVID-19, tj. pozostawał w bezpośrednim kontakcie z osobą chorą (współmieszkaniec, współpracownik) lub w kontakcie mniejszym niż 2 metry przez 15 minut (prowadzenie rozmowy), powinien niezwłocznie skontaktować się z Powiatową Stacją Sanitarno-Epidemiologiczną w Ostródzie ( 89 646 08 70) i pozostawać przez co najmniej 14 dni w domu, o czym powinien poinformować pracodawcę.

 Infolinia Narodowego Funduszu Zdrowia 800 190 590 gdzie można uzyskać informacje dotyczące postępowania w sytuacji podejrzenia zakażenia koronawirusem.

 Procedura została opracowana w oparciu o opinię Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ostródzie (pismo znak: HDiM.4011.3.8.2020 z dnia 5.05.2020r.)

Opracowali:

Małgorzata Wojciechowska

specjalista ds. BHP

 

Zespół pracowników

Miś Dorota – pedagog

 

Agnieszka Rutkowska

Neurologopeda

 

Eugeniusz Kulawiak

psycholog, wicedyrektor ZSZiOiPP-P

 

 

Więcej...

       W dniu 2 kwietnia na całym świecie obchodzony jest ŚWIATOWY DZIEŃ ŚWIADOMOŚCI AUTYZMU. Został ustanowiony w roku 2007 przez Zgromadzenie Ogólne ONZ Głównym przesłaniem jest podnoszenie świadomości społecznej na temat autyzmu, propagowania wiedzy na temat tego zaburzenia, a charakterystycznym motywem jest kolor niebieski.

"Autyzm to odmienny od typowego sposób rozwoju człowieka, objawiający się różnicami w sposobie komunikacji, nawiązywania relacji, wyrażania emocji, uczenia się oraz różnorodnym schematem zachowań. Każda osoba z autyzmem jest indywidualnością, a wymienione wcześniej cechy mogą występować w różnym natężeniu. Dotyczy wielu obszarów funkcjonowania dziecka i sprawia, że osoby nim dotknięte rozwijają się inaczej. Autyzm jest obecnie diagnozowany w Polsce u 1 na 100 dzieci.” (www.jim.org). Rośnie zatem liczba dzieci z taką diagnozą, które uczą się w szkołach ogólnodostępnych, w edukacji włączającej.

Pierwsze objawy można zauważyć już przed 3 rokiem życia.  Rodziców zwykle niepokoi brak kontaktu wzrokowego i reakcji na swoje imię oraz zainteresowania obecnością innych ludzi, często opóźnienie rozwoju mowy, nietypowe zachowania (m. in. machanie rączkami, chodzenie na palcach, zasłanianie uszu, układanie zabawek w ciągi). Skuteczną pomocą jest wcześnie rozpoczęta specjalistyczna terapia.

        Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Morągu obejmuje również wsparciem osoby ze spektrum autyzmu oraz z zespołem Aspergera poprzez następujące działania:

- diagnozę psychologiczno-pedagogiczną oraz logopedyczną dzieci z ASD w związku z orzekaniem o potrzebie kształcenia specjalnego oraz wydawaniem opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju;

- różne formy pomocy terapeutycznej: terapię psychologiczną, pedagogiczną i logopedyczną, zajęcia z integracji sensorycznej dla dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu;

- zajęcia terapeutyczne w ramach wczesnego wspomagania rozwoju dzieci najmłodszych, tj. od  urodzenia do czasu rozpoczęcia nauki w szkole;

- szkolenia dla nauczycieli w przedszkolach/szkołach ogólnodostępnych dotyczące funkcjonowania dziecka z ASD w przedszkolu/szkole oraz sposobach pracy z uczniem z zaburzeniami ze spektrum autyzmu;

- szkolenia dla nauczycieli współorganizujących proces kształcenia, którzy na co dzień wspierają uczniów z ASD w przedszkolach lub szkołach;

- konsultacje dla nauczycieli dotyczące tworzenia IPET oraz WOFU dla uczniów z ASD;

- zajęcia dla uczniów w klasach w szkołach ogólnodostępnych, w których uczą się osoby z ASD;

- wsparcie dla rodziców wychowujących dzieci z autyzmem i zespołem Aspergera, w tym prelekcje dla rodziców dotyczące funkcjonowania dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu; doradztwo: "Jak wspierać rozwój społeczny swoich dzieci: itp

- prowadzimy zajęcia z zakresu umiejetności społecznych dla dzieci z ASD podczas trwania grupy wsparcia dla rodziców;

 - współpracę z wolontariuszami szkół ponadpodstawowych, którzy zostali przeszkoleni i włączają się w zajęcia dla dzieci

- współpracę ze Stowarzyszeniem na Rzecz Osób z Autyzmem „NIE-ZWYKŁE DZIECI w Morągu.

        W celu uzyskania pomocy w sprawach dzieci z autyzmem i zespołem Aspergera należy zgłosić się do sekretariatu Poradni. Zgłoszenia na konsultacje i porady przyjmujemy telefonicznie, elektronicznie (mailem) lub osobiście, nie wymagamy skierowań.

       Aby uzyskać orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego w szkole, należy złożyć pismeny wniosek do Zespołu Orzekającego Poradni, dołączyć zaświadczenie lekarza psychiatry. Badania psychologiczne wykonujemy we własnym zakresie.

 

 Polecamy nauczycielom i pedagogom literaturę dotyczącą zaburzeń ze spektrum autyzmu dostępną na stronie ORE:

 1.Poradnik: „Uczeń z zespołem Aspergera w szkole ogólnodostępnej”.

 2. „Dziecko z autyzmem i zespołem Aspergera w szkole i w przedszkolu. Informacje dla pedagogów i opiekunów.” Seria: One są wśród nas.

 https://www.ore.edu.pl/2019/04/swiatowy-dzien-swiadomosci-autyzmu/

 Pouczająca, a zarazem wysmakowana wizualnie animacja „Amazing Things Happen”, która krok po kroku tłumaczy, czym jest ASD, czyli spektrum zaburzeń autystycznych:

 https://www.google.com/search?client=firefox-b-d&q=amazing+things+happen

 Przykładowe fundacje i stowarzyszenia wspierające osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu i ich rodziny, ale również prowadzące szkolenia dla nauczycieli, terapeutów, psychologów, pedagogów:

 Fundacja SYNAPSIS: https://synapsis.org.pl/

 Stowarzyszenie Pomocy Osobom Autystycznym: http://www.spoa.org.pl/oferta/szkolenia/

 Fundacja JiM: https://jim.org/badz-z-nami-w-swiatowy-dzien-swiadomosci-autyzmu/

 Fundacja Pomoc Autyzm: https://www.pomocautyzm.org/misja

 Fundacja Scolar: https://scolar.pl/

 Projekt Stowarzyszenia NIE-GRZECZNE DZIECI: http://www.wszystkojasne.waw.pl/tag/autyzm/

 Opracowała Dorota Miś

Więcej...

Szanowni Rodzice!

 W związku z zaistniałą sytuacją, zwracam się do Państwa  o pomoc w opanowaniu umiejętności prawidłowej wymowy dzieci uczestniczących w terapii logopedycznej. Najważniejszą pracą, jaką możecie Państwo robić z dziećmi, to zaglądanie do zeszytów i kart pracą, które dotychczas otrzymaliście ode mnie i powtarzanie  materiału wyrazowego.

 Poniżej przedstawię kilka ćwiczeń logopedycznych, które Państwo możecie wykonywać z dzieckiem w domu. Prosiłabym o znalezienie chociaż 10 minut każdego dnia na ćwiczenia logopedyczne, Wybierzcie stałą porę, aby ćwiczenia były stałym rytuałem dnia, Niech będzie to forma zabawy, aby dziecko było zainteresowane, Proszę, bądźcie cierpliwi, nie zniechęcajcie się, a razem będziemy cieszyć się z sukcesu Państwa dziecka.

P.S Chętnie udzielę dodatkowych informacji i odpowiem na pytania, podzielę się kartami pracy i dodatkowymi ćwiczeniami. Jeśli są Państwo zainteresowani, proszę pisać na maila ewa14923@wp.pl

 

Propozycje ćwiczeń:          Ćwiczenia warg i policzków   Niesforny balonik – nadymanie jednego policzka i przesuwanie powietrza z jednej strony jamy ustnej do drugiej – wargi złączone. Zajączek – wciąganie policzków do jamy ustnej, policzki ściśle przylegają do łuków zębowych, wargi tworzą „zajęczy pyszczek”. Całuski – wargi ściągnięte, wywinięte do przodu – jak przy cmoknięciu. Mam wąsy – utrzymanie słomki między nosem a górną wargą. Nic nie powiem – mocne zaciśniecie rozciągniętych warg. Pajac – wesoła mina: wargi złączone, kąciki uniesione do góry, smutna mina: wargi złączone, kąciki opuszczone w dół. Minki - naśladowanie min: wesołej - płaskie wargi, rozciągnięte od ucha do ucha, uśmiech szeroki, smutnej - podkówka z warg, obrażonej - wargi nadęte, zdenerwowanej - wargi wąskie.. Rybka - wysuwanie warg do przodu i rozszerzanie na końcu jak u ryb. Zły pies - naśladowanie złego psa, unoszenie górnej wargi, wyszczerzanie zębów. Echo - dobitne wymawianie samogłosek a, o, e, i, u, y. Masaż warg - nagryzanie zębami wargi dolnej, potem górnej. Motorek - parskanie wargami, naśladowanie odgłosu motoru, traktora       Ćwiczenia języka  Dotykanie palcem lub zimną łyżeczką podniebienia tuż za górnymi zębami, nazywając je zaczarowanym miejscem, parkingiem itp.. w którym język (krasnoludek, samochód) powinien przebywać, gdy mamy zamkniętą buzię. Przytrzymywanie czubkiem języka przy podniebieniu kawałków kukurydzianych chrupek. Zlizywanie nutelli, miodu, dżemu itp. z podniebienia przy szeroko otwartych ustach. Konik jedzie na przejażdżkę - naśladowanie konika stukając czubkiem języka o podniebienie, wydając przy tym charakterystyczny odgłos kląskania. Winda - otwórz szeroko buzię, poruszaj językiem tak, jakby był windą - raz do góry, raz do dołu. Karuzela - dzieci bardzo lubią kręcić się w koło, twój język także. Włóż język między wargi a dziąsła i zakręć nim raz w prawą, raz w lewą stronę. Chomik - wypycha policzki jedzeniem, a ty pokaż jak można wypchnąć policzki językiem, raz z prawej raz z lewej strony. Zawody -  kto dłużej utrzyma nieruchomo język za górnymi zębami przy szeroko otwartej buzi ? Malarz - maluje sufit dużym pędzlem. Pomaluj pędzlem (językiem) swoje podniebienie, zaczynając od zębów w stronę gardła. Młotek - wbijamy gwoździe w ścianę. Spróbuj zamienić język w młotek i uderzaj o dziąsła tuż za górnymi zębami, naśladując wbijanie gwoździa. Usta szeroko otwarte! Żyrafa - ma długą szyję, wyciąga mocno szyję do góry. Otwórz szeroko usta i spróbuj wyciągnąć język do góry, w kierunku nosa,  najdalej jak potrafisz. Słoń - ma długą trąbę i potrafi nią wszędzie dosięgnąć. Ciekawe czy potrafisz dosięgnąć językiem do ostatniego zęba na górze i na dole, z prawej i lewej strony.( Usta otwarte, żuchwa nieruchoma)         Ćwiczenia żuchwy (szczęki dolnej)   Zamykanie i otwieranie domku - szerokie otwieranie ust, jak przy wymawianiu głoski a, zęby są widoczne dzięki rozchylonym wargom. Grzebień - wysuwnie żuchwy, zakładanie i poruszanie dolnymi zębami po górnej wardze. Cofanie żuchwy, zakładanie i poruszanie górnymi zębami po dolnej wardze i brodzie. Krowa - naśladowanie przeżuwania. Guma do żucia - żucie gumy lub naśladowanie. Opuszczanie żuchwy – powoli i spokojnie opuszczaj żuchwę, starając się jak najszerzej otworzyć buzię. Po serii powolnych ruchów, przyspiesz je.  Ziewanie – świetne ćwiczenie na rozluźnienie stawu. Ziewnij kilkukrotnie. Robienie kółek żuchwą – raz w prawo, raz w lewo.  „Zamiatanie” żuchwą – przy otwartej buzi przesuwaj dolną szczękę rytmicznie na boki, najpierw powoli, a potem coraz szybciej. Małpa– ruszaj żuchwą we wszystkich kierunkach, podobnie jak wykonują to małpy. To doskonałe ćwiczenie rozluźniające.         Ćwiczenia podniebienia miękkiego  Zmęczony piesek - język wysunięty z szeroko otwartych ust, wdychanie i wydychanie powietrza ustami.  Chory krasnoludek - kasłanie z językiem wysuniętym z ust.  Balonik - nabieranie powietrza ustami, zatrzymanie w policzkach, następnie wypuszczanie nosem.  Biedronka, parasol, sukienka itp. - przysysanie kolorowych kółeczek poprzez wciąganie powietrza przez rurkę i przenoszenie na obrazek biedronki... Śpioch - chrapanie na wdechu i wydechu. Rozmowa  kukułki i kurki - wymawianie sylab:ku - ko, ku -ko,uku - oko, uku - oko,kuku - koko, kuku - koko.  Wywołanie ziewania przy nisko opuszczonej szczęce dolnej Płukanie gardła ciepłą wodą Głębokie oddychanie przez usta przy zatkanym nosie i odwrotnie Wymawianie połączeń głosek tylnojęzykowych zwartych z samogłoskami, np. ga, go, ge, gu, gy, gi, gą, gę, ka, ko, ke, ky, ki, ku, ak, ok, ek, ik, yk, uk… Wypowiadanie sylab / jak wyżej/ i logatomów: aga, ogo, ugu, eke, yky, ygy, iki, Igi, ago, egę itp. Nabieranie powietrza nosem i zatrzymanie w jamie ustnej. Policzki nadęte. Początkowo nadymać policzki z zatkanym nosem, a następnie próbować połykać powietrze.         Ćwiczenia oddechowe.   ·  „Wąchanie kwiatów” –  powoli wciąganie powietrza noskami , czynność powtarzamy kilkakrotnie ( można też wąchać perfumy lub inne zapachy). ·  „Dmuchawce - latawce” –  wciąganie powietrze nosem i dmuchanie jak najdłużej na dmuchawiec lub latawce. ·    „Chłodzenie zupy” - ręce złożone na kształt głębokiego talerza,  wciąganie powietrza noskami, a wydmuchiwanie buzią jak najdłużej ·  „Chuchanie na zamarznięta szybę” –  wciąganie powietrza nosem a następnie chuchanie jak najdłużej tak, aby zaparowała. ·  „Chuchanie na zamarznięte ręce” – tak, aby poczuć na nich ciepło. ·  „Mecz ping – ponga” –  siedzenie po przeciwnych stronach stolika i dmuchanie na piłeczkę tak aby nie spadła ze stolika ·  Wydłużanie fazy wydechowej poprzez wypowiadanie spółgłosek szczelinowych: - u 3-4 latków – f – wietrzyk,                          w – odgłos silnika - u 4 – 5 latków – s –  wąż,                               z – pszczoła - u 5 – 6 – latków – sz – szum morza,                ż -  samolotu   Robienie kleksów z farby wodnej, dmuchanie na nie przez słomkę z różną siłą i pod różnym kątem. Rozdmuchiwana farba przypomina barwne kwiaty. Dmuchanie na plastikowe mini zabawki na kółkach,  z taką siłą, aby mogły się przemieszczać. Trzymanie w dłoni małego kłębka wełny lub piórka. Po głębokim wdechu nosem zdmuchiwanie ich. Dmuchanie na świecę w taki sposób, aby płomień wyginał się, ale nie zgasł. Puszczanie baniek mydlanych. Zachęcanie do wykonania jak największej bańki mydlanej. Dmuchanie przez rurkę  na lekkie przedmioty. „Gotowanie wody” - dmuchanie przez rurkę zanurzoną w wodzie tak, aby tworzyły się pęcherzyki powietrza na jej powierzchni. Wydmuchiwanie kółek na lustrze. Granie na organkach lub flecie. Podsyłam link do ciekawych propozycji ćwiczeń oddechowych:  http://zabawkilundi.pl/blog/cwiczenia-oddechowe-dla-dzieci/ oraz do gier i zabaw do wykorzystania: http://blog.mimowa.pl  To tylko kilka przykładów tego, jak w zabawny sposób można pomóc naszym dzieciom w zdobywaniu sprawności prawidłowej artykulacji. Wykorzystujmy też naturalne sytuacje życiowe, które w sposób nieuświadomiony przyczyniają się do wzmocnienia mięśni języka, warg czy pozostałych narządów mowy i tym samym dadzą dziecku radość z mówienia ;   Po posiłku pozwólmy dziecku wylizać talerz językiem -jak kotek. To ćwiczenie mniej eleganckie, za to bardzo skutecznie gimnastykuje środkową część języka, pomaga też przy jego pionizacji. Po śniadaniu posmarujmy dziecku wargi miodem, kremem czekoladowym, dżemem itp.  i poprośmy, aby zlizał je dokładnie jak miś czy kotek. Kiedy dziecko ziewa nie gańmy go, lecz poprośmy, aby ziewnęło jeszcze kilka razy, zasłaniając usta-( ćwiczymy podniebienie i szczękę dolną). Podczas rysowania poprośmy dziecko, aby narysowało językiem kółko (dookoła warg) lub kreseczki (od jednego do drugiego kącika ust). Jeśli dziecko dostało lizaka zaproponujmy mu, aby lizało go unosząc czubek języka ku górze ( pionizacja).   Dmuchanie na talerz z gorącą zupą, chuchanie na zmarznięte dłonie, cmokanie, żucie pokarmów a nawet wystawianie języka to też ćwiczenia aparatu artykulacyjnego !!!!!!

Dołączam jeszcze link do ćwiczeń grafomotorycznych, które wpływają pozytywnie na naukę pisania: https://www.mjakmama24.pl/edukacja-wczesnoszkolna/cwiczenia-grafomotoryczne-dla-dzieci-do-wydruku-aa-x77-3hVi-XYk.html

 

Przedstawione ćwiczenia są propozycją, nie musicie Państwo wykonywać ich wszystkich jednego dnia.    Życzę udanej zabawy!

 Pozdrawiam

 Ewa Kołodziej

logopeda

Więcej...

Jak rozmawiać z dzieckiem o koronawirusie?

Z powodu stanu epidemii szkoły, przedszkola, ośrodki opiekuńczo-wychowawcze i wszelkie placówki zostały zamknięte co najmniej do 10 kwietnia 2020 r. Zostajemy w domach, pracujemy zdalnie, wiele aktywności zostało wstrzymanych. Jest to całkiem nowe doświadczenie, zarówno dla nas, jak i dzieci. Większość z nas odczuwa lęk związany z niewiedzą. Nie wiemy, jak sytuacja się rozwinie w naszym kraju, kiedy zostaną zniesione obostrzenia prawne. W tym wszystkim są obok nas dzieci, które podobnie jak dorośli doświadczają wielu trudnych emocji. Prawie z dnia na dzień przestały chodzić do przedszkola, do szkoły, spotykać się z kolegami i koleżankami. Zostały odseparowane od swojej codzienności. W tym trudnym czasie bardzo ważna jest rola rodzica, jego wsparcie i bycie dostępnym nie tylko fizycznie, ale również emocjonalnie. W jaki sposób więc rozmawiać z dzieckiem
o tym co się teraz dzieje?

Opanowanie

Przede wszystkim należy najpierw zadbać o siebie i własne emocje. Dzieci posiadają niezwykłą zdolność do wyczuwania napięcia i emocji u swoich opiekunów. „Skoro mama/tata się boi, istnieje powód abym ja również się bał”, dzieci często nieświadomie przejmują emocje swoich rodziców. Naturalnym jest, że w obecnej sytuacji większość z nas odczuwa lęk. Jeśli jednak czujesz, że tracisz nad nim kontrolę, poszukaj dla siebie wsparcia. Zadbaj o siebie. Dzieci potrzebują oparcia w spokojnych rodzicach.

Otwartość na rozmowę

Ważne jest aby stworzyć przestrzeń do rozmowy na temat koronawirusa. Pokazując, że jesteśmy gotowi, wysłuchamy, stwarzamy atmosferę bezpieczeństwa. Czasem w celu ochrony dzieci unikamy ciężkich tematów, udajemy, że nic takiego się nie dzieje. W przypadku małych dzieci może nam się wydawać, że są zbyt małe, aby zrozumieć to co się dzieje. Milczenie lub stworzenie w domu tematu tabu może nasilać lęk, zaburzać poczucie bezpieczeństwa.

Szczerość

Niezwykle ważna jest autentyczność w rozmowie z dzieckiem. Jest ona podstawą wytworzenia się poczucia zaufania. Odpowiadaj na pytania używając słów odpowiednich do wieku dziecka, w ten sposób dostosuj również ilość przekazywanych informacji. Mniejsze dzieci nie muszą znać statystyk, wystarczy im informacja co to jest wirus, o tym jak można się zarazić, jakie objawy daje choroba i jak możemy jej zapobiegać. Możesz skorzystać z rysunków, filmików, bajek, które znajdziesz na końcu artykułu. Niech to nie będzie wykład a rozmowa, przestrzeń na pytania, wątpliwości. Bądź szczery, nie dawaj obietnic bez pokrycia. Jeśli nie wiesz jak odpowiedzieć na pytanie, to pozwól sobie na niewiedzę, nikt z nas przecież nie wie ile potrwa epidemia, kiedy dzieci wrócą do szkoły. Zaakceptuj wszystkie pytania dzieci, również te trudne np. czy dziadek zachoruje. Nie zmieniaj tematu, nie zaprzeczaj, nie mów „nie ma czego się bać”, „nie przesadzaj”, „po co takie głupie pytania zadajesz”. Nazwij emocje dziecka i zapewnij, że staramy się, aby zminimalizować ryzyko zachorowania, przestrzegamy zasad higieny, robimy dziadkowi zakupy, aby nie musiał wychodzić z domu. Powiedz, że większość osób szybko dochodzi do zdrowia. Samo nazwanie emocji i ich akceptacja obniża poziom stresu. Rozmawiaj ze spokojem, nie bagatelizuj zagrożenia, ale również go nie wyolbrzymiaj. Skup się na tu i teraz, odwołuj się do faktów. Ważne, aby oddzielić fakty od fake newsów, np. „wszyscy umrzemy”. Młodsze dzieci mają tendencję do dosłownego rozumienia komunikatów. Ze starszymi można zagrać w odróżnianie faktów od mitów. Rzetelne informacje dają dzieciom jasność i spokój, obniżają poziom lęku. Korzystaj ze sprawdzonych źródeł, np. komunikatów Ministerstwa Zdrowia, WHO, GIS.

 Akceptacja dla emocji

Wszyscy różnimy się od siebie, także dzieci mogą w różny sposób reagować na sytuacje stresowe. Zwróć uwagę na sygnały wysyłane przez Twoje dziecko. Może być przygnębione, bądź wręcz przeciwnie nadmiernie ruchliwe i wesołe. Może mówić o swoich emocjach, bądź nie rozmawiać o nich wcale. Może bać się o zdrowie swoje i bliskich, odczuwać złość, że nie może wyjść na dwór, ale także radość, bo nie chodzi do szkoły, czy też tęsknotę za kolegami. Może martwić się egzaminami, nudzić się lub odczuwać zniecierpliwienie. Akceptacja wszystkich emocji, które mogą się pojawić jest bardzo istotna. Każdy człowiek ma prawo reagować na swój własny sposób. Są to normalne reakcje na nienormalną sytuację. Daj dziecku przestrzeń na rozmowę o tym co czuje, zapytaj o jego dzień, jakie emocje odczuwało. Jeśli nie potrafi ich nazwać, spróbuj to zrobić. Szczerze rozmawiaj z nim o emocjach, które również Tobie towarzyszą i dziel się strategiami na radzenie sobie z nimi. Pokaż, że emocje są naturalną częścią życia każdego człowieka.

Jeśli Twoje dziecko odczuwa nadmierny lęk postaraj się go znormalizować. Wytłumacz, że jest to emocja, która pojawia się, aby nas ostrzec przed potencjalnym zagrożeniem, a więc pomaga
w zachowaniu bezpieczeństwa. Gdybyśmy nie odczuwali lęku, nie przestrzegali byśmy zaleceń, a wirus by się szybciej rozprzestrzeniał. Warto zachęcić dzieci, szczególnie te młodsze do narysowania koronawirusa, wykonania go z plasteliny, rysowania tego jak się czują. Łatwiej jest zmierzyć się i oswoić z czymś, co jest dla nas namacalne, widoczne.

Kontrola informacji

Ogranicz dostęp dzieci do informacji płynących ze środków masowego przekazu. Zwróć uwagę 
o czym rozmawiasz z innymi dorosłymi. Dzieci słyszą nawet, gdy wydaje się, że są pochłonięte zabawą. Młodsze dzieci nie rozumieją wiadomości, wyłapują pojedyncze informacje. Brak zrozumienia wzbudza napięcie i lęk, a wyobraźnia może dopowiadać resztę. Rezygnacja z ciągłego monitorowania sytuacji służy również dorosłym w regulacji ich własnych emocji.

Daj poczucie bezpieczeństwa

Upewnij się, w jaki sposób Twoje dziecko widzi własne możliwości do poradzenia sobie. Sprawdź, czy nie czuje się bezsilne i bezradne w obecnej sytuacji. Porozmawiaj o tym jakie mamy zasoby, co możemy zrobić. Wskaż, jak ważna jest profilaktyka oraz przestrzeganie zaleceń wydawanych Ministerstwo Zdrowia. Pamiętaj, że dziecko obserwuje Twoje reakcje i Cię naśladuje, bądź dla niego wzorem. Wyjaśnij, że nie chodzi do szkoły, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa. Powiedz, że jest to wspólna misja i teraz każdy człowiek ma zadanie do wykonania. Pokazuj, co sami robimy - zostajemy w domu, dbamy o seniorów, przestrzegamy zasad higieny, dbamy o zdrowe odżywianie się. Powiedz, że są naukowcy, którzy pracują nad szczepionkami oraz że jest to sytuacja tymczasowa, jeszcze nie wiemy kiedy, ale wrócimy do szkoły, pracy. Zwróć uwagę na pozytywne aspekty sytuacji w jakiej się znajdujecie, na to, że więcej się widzicie, uczycie się nowych rzeczy, lepiej dbacie o higienę.

Ustal plan dnia

Przewidywalność zdarzeń, która obecnie została zaburzona, daje dzieciom poczucie bezpieczeństwa. Postaraj się stworzyć plan dnia, w którym zadbasz o stałe punkty takie jak pobudka, nauka, posiłki, czas spędzony rodzinnie, odpoczynek, sen. Spróbuj zachować podobny rytm do tego, jaki funkcjonuje kiedy dziecko chodzi do szkoły. Zadbaj, aby temat koronawirusa nie zdominował aktywności domowej.

Zachęcam do zapoznania się z poniższymi materiałami i wyboru odpowiedniej do wieku dziecka pomocy w rozmowie.

Materiały dla dzieci tłumaczące czym jest wirus:

https://www.youtube.com/watch?v=H0mx90NbvuM&feature=youtu.be&fbclid=IwAR3rMAjCbcUKPbb8e9dxOE_hNYD3EgIkJENVnxHAfpvsSvb__7zYHocHpLE

https://660919d3-b85b-43c3-a3ad-3de6a9d37099.filesusr.com/ugd/64c685_1325b26f2d954d108cbc769afedcadd3.pdf

https://www.cmverona.it/cmv_content/uploads/2020/03/ITA-PL-GUIDA-GALATTICA-AL-CORONA-VIRUS.pdf

bajki o koronawirusie:

https://www.youtube.com/watch?v=JhCw-9gD9pQ&fbclid=IwAR1t8ih1dfWLzh2g-rwXA2XgYsqwUWzHVX_2jKU1FFUzT-iDpyWggG2JsVM

https://dzieciecapsychologia.pl/wp-content/uploads/2020/03/Je%C5%BCyk-Bartek.pdf

http://introsfera.pl/wp-content/uploads/2020/03/Bajka-o-tajemniczych-koronach.pdf

bajka pięknie opowiadająca o lęku:

https://www.facebook.com/ilustracjeIbajki/photos/a.1286103001547282/1556056214551958/?type=3&theater

 

Opracowała Elżbieta Ruta – psycholog

 

Więcej...

PODSTAWOWE ŚRODKI OCHRONNE PRZECIWKO KORONAWIRUSOWI
 

WAŻNE! Działa infolinia Narodowego Funduszu Zdrowia 800 190 590, gdzie można uzyskać informacje dotyczące postępowania w sytuacji podejrzenia zakażenia nowym koronawirusem
 
Nie istnieje szczepionka ani skuteczne leczenie przeciwko koronawirusowi. Dlatego należy pamiętać  o przestrzeganiu podstawowych zasad zapobiegawczych, które istotnie wpłyną na ograniczenie ryzyka zakażenia:
 
1. Często myć ręce – instrukcja jak poprawnie myć ręce znajduje się poniżej Należy pamiętać o częstym myciu rąk wodą z mydłem, a jeśli nie ma takiej możliwości dezynfekować je płynami/żelami na bazie alkoholu (min. 60 %). Mycie rąk ww. metodami zabija wirusa, jeśli znajduje się on na rękach. Wirus ma zdolność do krótkotrwałego przebywania na powierzchniach i przedmiotach jeśli skażone zostały wydzieliną oddechową (w trakcie kaszlu, czy kichania) osób chorych. Istnieje
Koronawirus jest wirusem osłoniętym cienką warstwą tłuszczową dlatego jest wrażliwy na wszystkie detergenty, w tym mydło, preparaty do dezynfekcji oraz promienie UV. Oznacza to, że łatwo go inaktywować prostymi środkami czystości.  Wirus przenosi się: a) bezpośrednio, drogą kropelkową – zawierające wirusa drobne kropelki powstające   w trakcie kaszlu, kichania, mówienia mogą być bezpośrednią przyczyna zakażenia. Odległość 1-1,5 m od osoby, z którą prowadzimy rozmowę, traktowana jest jako bezpieczna pod warunkiem, że osoba ta nie kaszle i nie kicha w naszym kierunku (strumień wydzieliny oddechowej pod ciśnieniem), b) pośrednio, poprzez skażone wydzieliną oddechową (podczas kichania czy kaszlu) przedmioty i powierzchnie. Wirus nie ma zdolności przetrwania poza organizmem człowieka, ulega dezaktywacji po kilku- kilkunastu godzinach.   
 
ryzyko przeniesienia wirusa z zanieczyszczonych powierzchni na rękach np. dotykając twarzy lub pocierając oczy. Dlatego częste mycie rąk zmniejsza ryzyko zakażenia.
 
2. Stosować zasady ochrony podczas kichania i kaszlu Podczas kaszlu i kichania należy zakryć usta i nos zgiętym łokciem lub chusteczką – jak najszybciej wyrzuć chusteczkę do zamkniętego kosza i umyć ręce używając mydła i wody lub zdezynfekować je środkami na bazie alkoholu (min. 60 %). Zakrycie ust i nosa podczas kaszlu  i kichania zapobiega rozprzestrzenianiu się zarazków, w tym wirusów. Jeśli nie przestrzega się tej zasady można łatwo zanieczyścić przedmioty, powierzchnie lub dotykane, np. przy powitaniu, osoby.
 
3. Zachować bezpieczną odległość   Należy zachować co najmniej 1 metr odległości z osobą, która kaszle, kicha i ma gorączkę. Gdy ktoś z chorobą układu oddechowego, taką jak 2019-nCoV, kaszle lub kicha, wydala pod ciśnieniem małe kropelki zawierające wirusa. Jeśli jest się zbyt blisko, można wdychać wirusa.
 
4. Unikać dotykania oczu, nosa i ust Dłonie dotykają wielu powierzchni, które mogą być zanieczyszczone wirusem. Dotknięcie oczu, nosa lub ust zanieczyszczonymi rękami, może spowodować przeniesienie się wirusa  z powierzchni na siebie.
 
5. Będąc chorym, mając: gorączkę, kaszel, trudności w oddychaniu po powrocie z krajów gdzie szerzy się koronawirus, jeśli nie upłynęło 14 dni od powrotu  – NIE należy przychodzić do szkoły Należy niezwłocznie zasięgnąć pomocy medycznej – udać się na oddział zakaźny albo obserwacyjno-zakaźny, zgodnie z wytycznymi zamieszczonymi w  Komunikacie krajowego konsultanta w dziedzinie chorób zakaźnych (https://gis.gov.pl/aktualnosci/komunikatkrajowego-konsultanta-w-dziedzinie-chorych-zakaznych/). Należy przy tym pamiętać, żeby unikać środków komunikacji publicznej, aby nie narażać innych osób. Zaleca się osłonięcie ust i nosa maseczka ochronną, która stanowi pierwszą  barierę ochronną dla otoczenia.
 
6. Będąc chorym i mając bardzo złe samopoczucie, ale gdy nie podróżowało się do krajów,  w których szerzy się koronawirus – NIE należy od razu podejrzewać u siebie zakażenia koronawirusem. Jednak w dbałości o własne zdrowie NIE należy przychodzić do szkoły, należy pozostać w domu i zasięgnąć porady lekarza rodzinnego.  Objawy ze strony układu oddechowego z towarzyszącą gorączką mogą mieć wiele przyczyn np. wirusową (wirusy grypy, adenowirusy, rynowirusy,  koronawirusy, wirusy paragrypy), czy bakteryjną (pałeczka Haemophilus influenzaea, pałeczka krztuśca, chlamydia, mykoplazama).  
 
7. Mając łagodne objawy ze strony układu oddechowego, gdy nie podróżowało się do krajów,  w których szerzy się koronawirus należy starannie stosować podstawowe zasady higieny oddychania oraz higieny rąk i pozostać w domu do czasu powrotu do zdrowia, jeśli to możliwe.
 
8. Unikać spożywania surowych lub niedogotowanych produktów pochodzenia zwierzęcego  Ostrożnie obchodź się z surowym mięsem, mlekiem lub narządami zwierzęcymi, aby uniknąć krzyżowego zanieczyszczenia poprzez niegotowaną żywność, zgodnie z dobrymi zasadami bezpieczeństwa żywności.
 
9. Zapobiegać innym chorobom zakaźnym poprzez szczepienia, np. przeciwko grypie.  W zależności od sezonu epidemicznego, w Polsce rejestruje się od kilkuset tysięcy do kilku milionów zachorowań i podejrzeń zachorowań na grypę i zachorowania grypopodobne rocznie. Szczyt zachorowań ma miejsce zwykle między styczniem a marcem. Ostre infekcje wirusowe mogą sprzyjać zakażeniom innymi czynnikami infekcyjnymi, w tym wirusami. Nie należy jednak traktować szczepień ochronnych przeciwko grypie jako sposobu zapobiegania zakażeniom koronawirusem.  
 
10. Dbać o odporność, wysypiać się, dbać o kondycję fizyczną, racjonalne odżywianie.
 
 
 

Więcej...

Szanowni nasi Klienci.

         W okresie zawieszenia zajęć dydaktyczno-wychowawczych w szkołach i placówkach oświatowych na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Morągu będzie czynna i nadal będziemy realizowac swoje zadania statutowe, jednakże z pewnymi wyjątkami. Ze względu na bezpieczeństwo naszych klientów, ich rodziców oraz  specjalisytów zatrudnionych w naszej placówce będziemy realizować zadania wymagające pilnego wsparcia w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa i życia naszych podopiecznych, zadania wymagające iterwencji w kryzysie, wsparcia w leczeniu zaburzeń depresyjnych, myśli i tendencji samobólczych lub innych zaburzeń jednostkowych, wywołanych aktualną sytuacją zaiązaną z pandemią koronowirusa. 

     Nie przyjmujemy dzieci z objawami choroby przeziębieniowej, z katarem, kaszlem i temperaturą, a także z innymi niedyspozycjami somatycznymi.      Z uwagi na prośbę Ministra Edukacji Narodowej i Ministra Zdrozwia, zastosujemy się do zasady, by dzieci pozostały w swoich domach i realizowały zadania ustalone ze swoimi nauczycielami.

       W sytuacjach koniecznych, rodzicców i opiekunów dzieci prosimy o bezpośredni kontakt telefoniczny z sekretariatem naszej placówki pod numerami: 89 757 20 11 lub 502 714 813 lub indywidualnie z psychologami, pedagogami i innymi specjalistami.

         Zajęcia realizowane w ramach wczesnego wspomagania rozwoju dziecka oraz zajęcia programu "Za życiem" bedą realizowane po uprzednich indywidualnych uzgodnieniach rodziców z terapeutami, w sytuacjach gdy dziecko jest zdrowe oraz rodzice i terapuci wyrażają zgodę na prowadzenie zajęć na dotychczasowych warunkach.

        Z uwagi na konieczność sprawowania opieki na swoimi dziećmi w domu przez matki (psycholodzy, pedagodzy, logopedzi), zatrudnione w naszej placówce, korzystające z 14-sto dniowego, ustawowego  zwolnienia z pracy z przeznaczeniem na opiekę nad swoimi dziećmi do lat 8, które nie mogą pójśc do przedszkola ani do szkoły, nie będziemy mogli zrealizować wszystkich zadań zaplanowanych na najbliższy okres. Zostaną one przełożone na okres późniejszy. Rodzice tych dzieci o zmianach zostaną poinformowani przez sekretariat poradni.

        Rodziców, nauczycieli, dzieci i młodzież prosimy o wyrozumiałość, kontakt telefoniczny z poradnią  i zastosowanie się do wskazówek profilaktycznych przekazywanych w komunikatach służby zdrowia i resortu edukacji. Prosimy też o  szczególną troskę o higienę osobistą,  unikanie większych skupisk ludzi i  bezpośrednich kontaktów osobistych, zwłaszcza w sytuacjach zaobserwowania u siebie i innych oznak pogorszenia stanu zdrowia.

        Szczegółowe zasady profilaktyki wywieszono na plakatach i instrukcjach postępowania w sytuacjach zagrożenia.

Eugeniusz Kulawiak wicedyrektor

oraz Zespół specjalistów Poradni

 

Więcej...